Lillehammer

Gisteren zijn we het stadje ingefietst. Lillehammer is een doodgewoon stadje, een beetje rommelig, en met niet al te beste wegen.

Over het algemeen valt op, dat de Noorse wegen behoorlijk wat achterstallig onderhoud hebben. Regelmatig moet je concluderen, dat een farts dempere (verkeersdrempel) of een opphøyd gangfeld (verhoogde voetgangersoversteekplaats) geen toegevoegde waarde heeft. Door alle kuilen en bulten in de weg gaat het vanzelf wel langzaam. Vreemd eigenlijk, dat zo'n welgesteld land zo slordig omgaan met de openbare ruimte. Daarentegen is het privébezit voor de Noor heel erg belangrijk. Ze zorgen goed voor zichzelf. We hebben naar verhouding weinig Noorse caravans gezien met maar één as. De Noorse campers zijn vaak van het type waar je in Nederland een groot rijbewijs voor moet hebben.

Terug naar Lillehammer. Een klein, onopvallend stadje met in die ene winkelstraat nog een paar houten huisjes.

Vandaag zijn wij op de fiets naar het Olympisch Park gegaan. Een behoorlijke klim. Je ziet er nog een aantal hallen (kunstrijden en ijshockey) en springschansen (de grote en de kleine). Op de kleine schans werd druk geoefend (natgespoten kunstgras en gewoon gras, i.p.v. sneeuw).

De camping is prima. Het landschap is vriendelijk, bijna zoals aan de Moezel of de Rijn.

Morgen beginnen we aan de terugreis. We zullen ergens in Zweden overnachten.