Dit mag nooit worden vergeten
Blijf op de hoogte en volg Loes en Ted
05 Mei 2019 | Frankrijk, Aixe-sur-Vienne
We zijn weer 411 km verder. We staan op de Camping Municipal van Aixe sur Vienne, een klein plaatsje ten zuiden van Limoges.
Het eerste deel van de reis (Melun - Fontainebleau - Nemours - Montargis - Gien - La Chapelle d’Angillon - Vierzon) verliep een beetje traag. Blijkbaar waren alle Roma en Sinti met hun busje met daarachter een kanjer van een caravan (vroeger reden ze met grote Tabberts, maar tegenwoordig zijn het vooral Fendts) op weg naar een bijeenkomst. Daarom waren we blij om bij Vierzon de A20 naar Limoges op te draaien (tolvrij). Iets ten noorden van Limoges namen we de D2007 richting Perigueux. Aan de westkant van Limoges reden we naar Oradour sur Glane.
De titel van dit verslag heeft betrekking op Oradour sur Glane. Er is waarschijnlijk geen enkele plek in Frankrijk die zoveel trieste herinneringen oproept aan de tweede wereldoorlog. Tijdens de dagen die volgden op D-Day kwam het Franse verzet massaal in actie om de Duitsers te hinderen bij het sturen van versterkingen naar de Normandische invasiestranden. Bij die acties werd een Duitse SS-generaal ontvoerd. De Duitsers besloten, een vergeldingsactie uit te voeren. Het is onduidelijk, waarom zij daarbij Oradour sur Glane hebben uitgekozen.
Tweehonderd SS’ers omsingelden het dorp. De mannen werden op verschillende plaatsen gefusilleerd, de vrouwen en kinderen werden opgesloten in de kerk, die vervolgens in brand werd gestoken. Tot slot werd het hele dorp opgeblazen en in brand gezet. Op bevel van Charles de Gaulle is het vernietigde plaatsje tot nationaal monument verklaard.
We hebben vrij veel foto’s gemaakt in Oradour. Een kleine selectie laten we hieronder zien (de foto-bibliotheek van deze site heeft maar een beperkte ruimte). Op onze “grote website” plaatsen we t.z.t. alle foto’s.
-
05 Mei 2019 - 16:59
Paul & Jeannette:
Hallo Ted en Loes,
Enorm indrukwekkende foto’s. Ik heb er eens een boek over gelezen. Een grote tragedie. Gelukkig is het nu vrede.
Gr. Jeannette en Paul -
05 Mei 2019 - 17:23
:
Toevallig zie ik dit omdat ik net mij heb aangemeld. Vorig jaar waren wij ook in Oradour.
De beklemming voel ik weer nu ik jullie verhaal lees. Ongelooflijk dat dit gebeurd is, hoewel je je een beetje kunt voorstellen hoe het nu in Syrië er uit ziet. -
05 Mei 2019 - 18:24
Ria:
Ik heb een paar jaar geleden het boek "Een meisje uit Oradour gelezen". Ook een heel ontroerend boek in de hele serie oorlogsboeken die ik tot nu toe heb gelezen. Lijkt mij heel indrukwekkend om het dorp in het echt te zien.
Fijne voortzetting van jullie reis morgen. -
06 Mei 2019 - 07:19
Marij En Jaap:
Het past wel bij deze mei-dagen om dit dorpje te bezoeken. Indrukwekkend!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
