Om maar niet te vergeten

We fietsen vandaag naar het voormalige concentratiekamp Mauthausen. In 2012 was het nog behoorlijk afzien op die helling van 14%, nu is het met ondersteuning een stuk aangenamer.

Alhoewel KZ Mauthausen geen vernietigingskamp was, zoals Auschwitz, zijn er toch de nodige slachtoffers gevallen onder de geïnterneerden, vooral Russische krijgsgevangenen en politieke gevangenen. In totaal is ongeveer de helft van de 200.000 gevangenen overleden. Velen stierven aan uitputting door het zware werk in de steengroeve. Ook dysenterie was een belangrijke doodsoorzaak. Er zijn daarnaast ook gevangenen terechtgesteld, waarvan ongeveer 3500 in een gaskamer. Deze gaskamer, een kleintje maar, is nog aanwezig, een unicum, want meestal werden ze door de Duitsers bij hun vlucht vernietigd. Ook de drie ovens van het crematorium zijn gespaard gebleven. 

Een merkwaardig detail tot slot: een deel van barak 1 was ingericht als bordeel voor de gevangenen. Het bordeelbezoek moest de arbeidsproductiviteit vergroten . De vrouwen waren doorgaans afkomstig uit Ravensbrück, een concentratiekamp speciaal voor vrouwen.