Laatste dag in Tromsø

De darmproblemen zijn weer onder contrôle. Er is dus geen reden om nog langer in Tromsø te blijven.

Gisteren waren we in Tromsø. Onze verwachtingen waren niet al te hoog gespannen. Dat komt door een meisje uit Tromsø dat een vakantiebaantje had in het cafeetje bij de vuurtoren van Slettnes Fyr. Zij informeerde naar onze plannen. Toen wij o.a. vertelden, dat wij naar Tromsø gingen, reageerde zij met gefronste wenkbrauwen. Tromsø was eigenlijk alleen in de winter de moeite waard, vooral door het poollicht. In de zomer was er voor toeristen niets te zoeken.

We zijn toch maar naar de stad gegaan. Omdat het nog steeds stevig waaide en regende, zijn we met de buzz gegaan. Die hebben we gestald op de camperplaats van de stad. Het was vanaf daar nog maar 750 meter naar het centrum, dus we hebben de fietsen maar onder het dekzeil gelaten, en zijn gaan lopen. Al snel kwam de ergernis. Niet alleen de wegen, maar ook de voetpaden zitten vol met kuilen. Je moet steeds opletten, waar je je voeten zet, want je hebt zó natte voeten of, nog vervelender, een enkelblessure. Er valt maar weinig te bewonderen. Er staat nog een paar oude houten huizen in de hoofdstraat, en een houten kathedraal. Het is de meest noordelijke kathedraal ter wereld (eigenlijk is het maar een kathedraaltje; geen toren die boven de stad uitsteekt). De kathedraal was niet te bezichtigen, want er waren werkzaamheden.

Aan de westzijde van het water bevindt zich de IJskathedraal. Ook deze kathedraal was, op het moment dat wij er waren, niet te bezichtigen.

Morgen gaan we over een stuk van het eiland Senja, heen met de veerdienst Brensholmen-Botnhamn en er weer vanaf via de brug bij Finnsnes. De beoogde halteplaats van morgen is Sjøvegan.