Alweer op grote hoogte

Het heeft vannacht behoorlijk stevig geregend. Ook vanochtend waren er geregeld flinke buien. In de loop van de middag werd het stilaan droog, al is het nog steeds zwaar bewolkt. Voor de komende dagen wordt droog en vrij zonnig weer voorspeld.

We zijn vandaag een eind landinwaarts gereden. Vanuit Bergen langs het Hardangerfjord, via Norheimsund, weer naar de Hardangerbrug. Het was een vrij smalle weg, met van die uitwijkhavens om tegemoetkomend verkeer te laten passeren. Fijn om te merken, dat de gemiddelde weggebruiker voldoende beleefd is om het passeerspel goed te kunnen spelen.

Vanaf de Hardangerbrug zijn we verder oostwaarts langs het fjord gereden, tot aan de plaatsjes Eidfjord en Øvre Eidfjord, waar je a.h.w. tegen de Hardangervidda opbotst. Over een vrij korte afstand moet een kleine kilometer worden geklommen. Dat gaat o.a. met een spiraaltunnel, een soort kurkentrekker die is uitgehouwen in de rots.

Eenmaal boven bevonden we ons in een erg indrukwekkend landschap, nog leger dan tijdens de rit over de zuidrand van de Hardangervidda (afgelopen woensdag).

Een merkwaardig beeld: midden op de hoogvlakte, bij Haugastøl, zagen wij een lange rode trein staan. Blijkbaar is daar, in het enkelsporige traject, een stukje dubbelspoor, en stond de trein daar te wachten op een tegenligger.

Via Geilo en Hagafoss zijn wij richting Aurland gedraaid, en al kort na Hagafoss hebben we een camping opgezocht.

De watervalteller staat inmiddels op 11.
De tunnelteller staat op 115 km.

Morgen rijden we een vrij kort stuk (95 km) naar Flåm. Daar houden we weer een rustdag.

Overigens, de zon is zojuist doorgekomen.