Dan maar omgedraaid

Het plan was, om vandaag via de Briksdalsbre naar Byrkjelo rijden. Dus naar Stryn, daar de "60" richting Byrkjelo, in Olden linksaf via de "724" naar de Briksdalsgletsjer. Toen wij hier in 1986 waren, kwam de gletsjertong nog tot onder in het dal. Nu eindigt de gletsjer hoog boven het dal. Een overtuigend bewijs van de opwarming. We hebben de klauterpartij naar de gletsjer maar aan de jongere honden overgelaten.

Terug in Olden bleek, dat de "60" richting Byrkjelo gestremd was (een weggespoelde brug). Er zat dus niets anders op, dan terug te rijden naar Stryn. Aldaar hebben we besloten om de geplande route dan maar in omgekeerde richting te rijden. Dan konden we ook de Gamle Strynfjellsvej rijden (volgens Duitse buren op de camping was dat een prachtige weg, goed te rijden; wij hadden die weg links laten liggen, omdat ie te smal zou zijn, en niet verhard).

Zo gezegd, zo gedaan. Vanuit Stryn richting Otta, en na de haarspeldbochten voor de Ospelitunnel rechtsaf, de "258" op. De Gamle (oude) Strynefjellsvej is van 1894, en is waarschijnlijk nog steeds hetzelfde. Aanvankelijk is de weg nog verhard, maar eenmaal op de hoog"vlakte" (de fjell), is het asfalt verdwenen en gaat het verder op aangereden gruis, met massa's gaten en kuilen. Het is er prachtig. Er lag nog ijs op een van de meren. Je kreeg er een "dit is het einde van de wereld"-gevoel.

Aan het einde van de "258" zijn we weer verdergegaan op de "15". We zijn nu op een camping bij de Dønfoss-watervallen, in de buurt van Bismo. Morgen gaan we via de Sognefjell naar Gaupne.