Via Rondane naar Lillehammer

Een klein stukje terug op de '29' naar Folldal, en daar de '27' genomen richting Ringebu. Rondane begint al meteen. Het is geen spectaculair gebied (geen gletsjer, geen kloof, geen haarspeldbocht, geen waterval), maar het is wel een heel bijzonder gebied. De bodem is er erg schraal, dus je ziet overal rendiermos (er zijn dan ook veel rendieren, maar die krijg je meestal niet te zien). Op de lagere gedeelten groeien ook nog sparretjes en dwergberkjes.

Op de Nationale Toeristische Wegen zijn vaak uitzichtpunten aangelegd die een artistieke uitstraling hebben. Ze zijn meestal ontworpen door architecten of beeldende kunstenaars. Op de Rondane kwamen we een bijzonder exemplaar tegen: een tentakelplatform dat kronkelt tussen de bomen.

We hebben even een zijsprongetje gemaakt (de '219') om het kerkje van Sollia te bekijken. Helaas gesloten, net als veel andere monumenten in Noorwegen.

Terug naar de '27' (richting Ringebu). Hier begonnen we aan het hoge deel van de route. Al snel zijn alle bomen verdwenen. Het is een slecht terrein voor struikrovers, want de spaarzame struikjes zijn niet hoger dan 20 cm. Het terrein is erg indrukwekkend.

We hadden een prima plek gevonden voor de lunch, maar waren niet de enigen die op dat idee waren gekomen. Toch het vermelden waard, want het was een van de beste picknick's die we in Noorwegen hebben gehad.

Bij Ringebu kwamen we weer op de E6. Die hebben we gevolgd tot aan Lillehammer. Hier willen we nog pauzeren, voordat we aan de terugreis beginnen