We zijn in Lissabon

We zijn vanochtend naar Lissabon gereden, een afstand van 130 km, over de N114/N4, de Vasco da Gama-brug en de noordelijke rondweg. We staan nu op de stadscamping van Lissabon

We waren in 1987 al eens eerder op deze camping. Er is in die 32 jaar nauwelijks iets veranderd. De sanitairgebouwtjes lijken in ieder geval nog hetzelfde, en dat geldt ook voor de pislucht die er in de mannenafdeling hangt. De toilethokken zijn zó klein, dat je op de poepdoos moet klimmen om de naar binnen draaiende deur te kunnen sluiten.

Stonden we 32 geleden nog met een tentje ergens tussen de bomen van het bos, nu staan we op een aangewezen plek, een typische plek voor campers en caravans: een betonplaat tussen de bomen met een eigen kraantje, afvoer en afvalbak. Dat lijkt heel wat, maar het is godsonmogelijk om de bus min of meer waterpas te zetten. Hoe kun je het bedenken: betonnen platen die in twee richtingen sterk aflopen.

Nog iets: het is veruit de duurste camping tot nu toe, maar er is geen wifi.

We waren van plan om hier drie nachten te blijven, een dag om nog eens naar Lissabon te gaan en een rustdag (we hebben immers weer drie reisdagen achter ons), maar we denken dat we het bij twee nachten zullen laten.