Niet voor de eerste keer

We rijden vandaag over de “94” naar Katowice. We doen dat niet alleen, omdat we daarmee niet via de tolweg hoeven te gaan, maar ook, eigenlijk vooral, omdat wij die route vroeger ook reden als we naar het kindertehuis in Bytom gingen.

Het eerste stuk van de “94” is een regelrechte rammelramp. We krijgen er bijna spijt van, dat we niet voor de snelweg hebben gekozen. Zodra we echter de provincie Opole binnenrijden, is de weg van prima kwaliteit. De route gaat tegenwoordig met een grote boog om Opole heen, waar we vroeger dwars door die stad reden, met een “minder draagkrachtige” brug over het spoor (maximum snelheid 5 km/uur, onderlinge afstand minimaal 50 meter).

Vlak voor Bytom gaat de “94” door Miechowice, het dorpje waar eens het kindertehuis heeft gestaan. Daar staat nu een seniorencomplex. Een paar van de vroegere gebouwen zijn blijven staan.

Na een draak van een file in Katowice - het is er bijzonder druk geworden, en in Polen kennen ze ook verkeershufters - staan we nu op de camping bij Katowice. We staan op dezelfde plaats als in 2014. Ook toen vonden we dat blijkbaar de minst scheve plek.