Geen Praag, wel Lidice

Het is niet onze gewoonte om vooraf een camping te reserveren (afgezien van Hemelvaart in Duitsland). Echter toen we hoorden dat het in Praag heel erg druk is, zijn we maar eens gaan bellen. Alles zat vol. Er was een camping die misschien morgen plaats zou hebben, dus dat verwerkten we in ons plan: we bezoeken vandaag Lidice, rijden dan een klein stukje verder naar camping Valek (waar de familie in 1996 kampeerde en waar wij hen opzochten), om dan morgen nog een poging in Praag te wagen. Welnu, dat plan is vervallen. Het kost ons vanochtend bijna twee uur om voorbij Praag te komen. Wat is het daar druk. Omdat we al twee keer in Praag zijn geweest, besluiten we om er dit keer maar niet naar toe te gaan. We gaan natuurlijk wel naar Lidice.

In 1942 wordt Reinhard Heydrich, alias de slager van Praag, zwaar gewond bij een aanslag door het Tsjechische verzet. Hij sterft na 8 dagen aan zijn verwondingen. De Nazi’s veronderstellen, dat zijn familieleden bij de aanslag betrokken zijn. Omdat de familie uit Lidice komt, wordt het dorp omsingeld. De mannen vanaf 16 jaar worden geëxecuteerd. Hun massagraf is er nog steeds. De vrouwen worden afgevoerd naar vernietigingskampen. De kinderen die niet in aanmerking komen voor een heropvoeding, worden vergast. Het dorp wordt helemaal met de grond gelijkgemaakt *). Alleen een deel van de fundamenten van de boerderij van de familie Horak en wat fundamenten van de school worden later nog teruggevonden. 

We zijn een stukje doorgereden naar het zuiden, weer over de Praagse ringweg, dus wéér met een flinke vertraging door de files. Dat bevestigt ons in het besluit, om Praag dit keer te mijden. We volgen de “4” tot het dorpje Plíškovice. Daar staan we nu op een SVR-camping.

*) Dit is het essentiële verschil met Oradour-sur-Glane. Daar zijn de ruïnes van de vernielde gebouwen blijven staan.